دانلود فیلم The Lobster
کارگردان:
بازیگران:
در پادآرمانشهری در آینده و یا شاید یک دنیای موازی عجیب، بزرگسالانی هستند که مجردند و یا در پیدا کردن زوج ناتوانند. آنها باید به یک هتل بروند و ظرف ۴۵ روز شریک زندگی مناسبی پیدا کنند؛ در غیر این صورت، به حیوانی دلخواهِ خودشان تبدیل میشوند و آنها را در جنگل رها میکنند.
نظرات کاربران
1«خرچنگ » فیلمی عجیب و غریب، بی اخلاق ، دارای شرارت ،به همان اندازه کسل کننده و بی حاصل است که در واقع خیلی خوب شروع می شود اما از نیمه راه مسیر سقوط میکند و در ادامه نسبتاً غیر جالب خاتمه می یابد. بدون شک این مفهوم جذابی است که طول می کشد تا ما را با جامعه ای که داستان در آن اتفاق می افتد آشنا کند، اما همه آن ها در پایان فیلم چندان با دوام نیست و نمی تواند تأثیر ماندگاری بر جای بگذارد. «خرچنگ »آیندهای دیستوپیایی(ویرانشهر: Dystopia ) -آرمانشهر جامعه یا سکونتگاهی خیالی در داستانهای علمی–تخیلی) را روایت میکند که در آن افراد مجرد دستگیر شده و به هتلی منتقل میشوند که در آن مجبورند شریک زندگی خود را ظرف 45 روز پیدا کنند ،در غیراینصورت به حیواناتی تبدیل شده و درجنگل رها میشوند. خلاصه داستان درباره دیوید است که برای همین کاربه هتل میرسد، اما متاسفانه تلاشهایش برای یافتن همسر قبل از پایان زمان مورد انتظار به پایان میرسد. خرچنگ به نویسندگی و کارگردانی یورگوس لانتیموس، اولین فیلم انگلیسی زبان او است . ایده و الهام پشت آن هوشمندانه و قابل تحسین است. سکانس هایی که در هتل اتفاق می افتد به خوبی اجرا می شوند، اما نیمه دوم فاقد خلاقیتی است که در نیمه اول وجود داشت. هیجان زمانی از بین میرود که قهرمان داستان هتل را ترک میکند و از آنجا به بعد، در مدت باقیمانده فیلم لنگ میزند.هتل به خوبی نگهداری می شود اما حال و هوای وحشتناکی نیز در آن وجود دارد. حرکات دوربین روان است، رنگها با شگفتی هوایی ابری را ایجاد می کنند . نور در اکثر موارد طبیعی به نظر میرسد. تدوین به طرح اجازه می دهد تا با سرعتی بدون شتاب گشوده شود، به همین دلیل کل داستان دو برابر طولانی تر به نظر می رسد، بدون اینکه بدانیم به کجا می خواهیم برسیم. نهایتا،تشخیص پس زمینه داستان به اندازه محتوایش عجیب است که آن هم بطور مکرر مورد استفاده قرار می گیرد. خرچنگ یک گروه بازیگران خوب شامل کالین فارل، ریچل وایز، لئا سیدوکس، بن ویشا و جان سی. ریلی دارد که اکثرشان در نقش های خود ساده و بی روح بازی می کنند. می توان دلیل آن را اینطور بیان کردکه بازخوانی بدون روح این افراداز فیلمنامه به صورت عمدی بوده است ،اما واقعاً به غنی سازی این تجربه کمکی نکرده است. شوخ طبعی خفیفی گاهی اوقات کمی سرگرم کننده است، اما ناامیدی از هر اتفاقی که درحال وقوع است نیز بسیار آسان می شود. در مقیاس کلی، خرچنگ ترکیبی از ایده های عجیب و غریب است که تلاش برای بازی با چندین مورد آن به طور همزمان، ممکن است در نهایت بسیاری از بینندگان راهم به خود جلب کند. در حالی که هیچ چیز دوستداشتنی در آن وجود ندارد، شاید تقلید از جامعه که اعتبار زیادی برای همراهی با آن به فیلم داده، ،همچنین کاوشی که در آن دستوالعمل های گام به گام همسانی که به خصوصیات و فاکتورهای مشابه متکی است، جنبه ای قابل اعتنا بود،اما با جدیت تمام، «خرچنگ » آنقدر متوسط است که آنها را بی اهمیت می کند.